Ja! Ze hangt! Een mooie rol spek aan een oude spijker. Ik schrijf 'ze', want we spreken over een 'zij spek'. Dat heeft er natuurlijk niets mee te maken, weet ik ook wel. Noem het dan maar dichterlijke vrijheid. Maar dit terzijde.
Buurman kwam en samen haalden we de zij spek onder z'n zoute denken vandaan: goed afborstelen, buiten. Terug in de keuken kwam de praktische aard van buurman naar boven: het dichtbinden van het spek doen we niet met touw, maar met 'tierips', gemakkelijk strak te trekken met een technische tang, zo zit het tenminste goed vast. Het vlees moet namelijk STRAK worden opgerold.
En toen waren we klaar. De rol hangt, met een bakje eronder, want nu lekt het overtollig vocht eruit. Niet veel, maar wel te veel om zomaar op de zoldervloer te laten druppen.
En eind februari, zo'n 5 weken later, beginnen aan de uiteinden, die zijn dan volgens buurman al 'superbon'. Veel langer dan 6 à 7 weken moet ze niet hangen, dan wordt ze te droog. Bewaren kan goed, ingepakt in vetvrij papier, onderin de koelkast.
Resultaten en recepten volgen.
De eerste stappen en alle ingrediënten op een rij vindt u hier: zelf spek drogen, recept.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten