Asperges... eigenlijk snap ik de hysterie niet zo goed. Ze zijn er maar kort en ze zijn teer en het is een gedoe om ze te kweken en (daarom?) duur. Maar zijn ze nou echt zo lekker als wij elkaar wijsmaken? Ik geloof het niet. Maar goed, ook hier was het Pasen en De Mensen vinden ze lekker, dus ook hier begonnen wij het Paasmenu met asperges.
Mooie asperges vond ik. Mooie dikke, daar houden Fransen van. En ze zijn helemaal niet moeilijk klaar te maken:
Asperges wassen en 2 keer schillen, met de dunschiller, beginnen onder 'de kop'.
Dan de onderkant eraf breken. Niet snijden, breken. Dan breekt u het 'houtige' harde deel eraf - als u het eraf zou snijden, weet u niet precies waar dat deel begint, als u breekt weet de asperge het zelf.
U doet de schillen en de onderkantjes in een flinke pan met ruim water en zout en brengt dit aan de kook.
Daarna de geschilde asperges erbij, koken.
Ik leg ze zo rechtop mogelijk in een frituurmandje (dat ik nooit gebruik om te frituren).
Als u keurig genoeg bent, dan heeft u vast ooit eens een aspergepan voor uw verjaardag gekregen en dan gebruikt u deze natuurlijk (ik heb er geen, maar, toegegeven, het is wel een handig ding). De koppen van de asperges moeten namelijk niet zo lang koken als de onderkant en als u ervoor kunt zorgen dat ze rechtop, net boven het water uitkomen, dan stoomt u de kopjes als het ware gaar en zijn ze tegelijkertijd met de onderkant goed.
De dikte maakt uit hoe lang ze moeten koken, dus neem twee extra, om tussendoor te proeven. Denk aan 5 minuten voor dunne en 15 voor dikke.
Ondertussen maakt u een mooi bordje op met een flinke lepel gehakt ei, reepjes gekookte ham (van de goede slager hè), u verwarmt langzaam een beetje roomboter of u maakt zelf mayonaise (mijn voorkeur van dit voorjaar) en u legt er een stukje goed brood erbij... Tja, de gedachte dringt zich aan mij op dat we zo een oude aardappel ook wel lekker krijgen... Maar goed, het hoort erbij, het is voorjaar, we eten asperges.
U tilt uw mandje gare asperges uit uw pan en legt deze een beetje leuk op uw bordje lekkere dingen (voor de soep, zie het recept hieronder, laat u de pan met schillen op het vuur staan en houdt u een paar asperges achter).
Eet smakelijk.
Recept voor aspergebouillon en romige aspergesoep
De pan met schillen, overgehouden na het koken van asperges, gooit u niet weg. U maakt nu namelijk vanzelf en zonder veel gedoe aspergebouillon en/of soep. En dat is erg lekker, vindt ook deze aspergescepticus. U kunt er nog een deel kippenbouillon aan toevoegen, dan wordt het misschien nog wel lekkerder (maar minder vegetarisch).
Aspergebouillon
Aan het water met de aspergeschillen en -onderkantjes, na het koken van de asperges, een glas (of twee) droge witte wijn toevoegen en rustig nog een uurtje (of twee) zachtjes door laten koken. Eventueel kippenbouillon toevoegen.
Tussendoor proeven.
Smaakt het nog wat flauw en lost zich dat niet op met een snuf zout, dan een poosje inkoken, zonder de deksel op de pan.
Als u goed proeft, weet u wanneer het het goed is.
Echt.
Afgieten in een andere pan, door een hele fijne zeef, eventueel met een schone doek erin.
Nu heeft een een goudkleurige bouillon, die zo al heel lekker is.
Met een vooruitziende blik heeft u een paar asperges achtergehouden. Deze snijdt u in kleine stukjes die makkelijk op de soeplepel naar binnen kunnen, anders wordt het geknoei en u wilt geen spetters op de zondagse das van uw schoonvader. Deze stukjes voegt u toe, net voordat u de bouillon serveert, als u het nog even goed heet maakt.
Romige aspergesoep
En toen stond daar dus een zeef in de keuken, met schillen en die asperge-onderkantjes. Zomaar weggooien? Hè nee. Dacht ik.
Dus viste ik die onderkantjes tussen de schillen uit en heb ze met een dikke lepel crème fraiche gepureerd met de staafmixer.
Het smaakte lekker, heel sterk naar asperge (zo blijken ze toch een eigen smaak te hebben!), maar ik kreeg wel 'houtige dingetjes' in m'n mond. Niet lekker.
Die houterigheid (dat toch iets heel anders?) kreeg ik eruit door de puree door een zeef te wrijven.
Wat overbleef was een lobbige romige aspergepuree. Toplekker!
Toen werd ik overmoedig en probeerde ik ook de schillen met room te pureren, maar dat bleef een draderige bende die bijna m'n staafmixer vermoorde. Dus probeert u dat maar niet.
De aspergepuree kunt u door de bouillon roeren voor een egaal romig effect of als een een schepje later, per kom of bord, toevoegen, voor meer variatie in de soep. Het lijkt een beetje gedoe, maar het viel wel mee en maakt de soep tot nog lekkerder soep.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten