Taart met Gecarameliseerde Sjalotten

Een vriendinnetje smste of ik 'échalottes' wilde en de volgende dag stond haar man op de stoep met een kist vol mooie grote sjalotten. Fijn! Een sjalot past overal in (nou ja, bijna dan), maar nu moest ik toch eens aan die klassieker, die taart met gecarameliseerde sjalotten, rode wijn, azijn, zout, peper. Het werd waanzinnig lekker, dus hierbij ook voor u het recept (met fotostrip). Perfect als voorgerecht of lunch.

Organiseer:

15 sjalotten

flinke klont roomboter

flink glas rode wijn

1/4 glas rode wijn azijn of balsamico azijn

60 gram suiker

snuf zout

De sjalotten moeten langzaam, maar goed gaar, dus ik begon 's middags al (maar dit kan ook een dag vooraf), met het schoonmaken en zacht aanzetten van zo'n 15 sjalotten. De hoeveelheid is natuurlijk afhankelijk van het formaat sjalot dat u koopt en de diameter van uw taartvorm - schat dit dus even zelf in.

Roomboter in een ruime koekenpan, sjalotten met een snuf zout erbij en op zacht vuur goudbruin laten kleuren. Wijn en azijn toevoegen en tot de helft (zachtjes!) laten inkoken. Suiker over alle sjalotten strooien, zodat ze allemaal een laagje hebben. Niet te veel roeren, de sjalotten moeten zo heel mogelijk blijven. Nog vijf minuten zachtjes laten doorpruttelen (met deksel, als er veel vocht verloren gaat of zonder deksel als er nog veel vocht de pan zit) en dan het vuur uitzetten. Proef de saus: die moet echt sterk van smaak zijn, voldoende zuur, maar ook zoet en zeker ook lekker hartig. Dus als er nog iets aan ontbreekt, nu een beetje bijwerken.

De sjalotten laat u in de pan in de saus staan (marineren), een paar uur of een nachtje.

Het deeg maakt u natuurlijk ook zelf. 

Dit deeg gebruik ik ook altijd voor mijn quiches: het is lekker hartig en een beetje zanderig, nooit klef. Wel blind voorbakken hè, dus even in de oven zonder vulling maar met kleiparels of bonen erop, niet valsspelen, want yep, dat proeft u later toch... en dat is jammer.

Meng met de keukenmachine (deeghaak erin) of met de hand tot een mooie bal:

175 gram bloem

125 gram roomboter, in klontjes gesneden

1 ei (maat 'middelgroot')

snuf zout

paar druppels maggi (jaja, dat staat er echt, maggi, oma's golden oldie: niet doorvertellen, maar het maakt 'em helemaal af)

Dit deeg, verpakt in plastic folie, minimaal een uur laten rusten voor gebruik. Maar een dag (of twee) in de koelkast bewaren kan ook.

Zo'n anderhalf uur voordat u de taart wil eten zet u 'em in elkaar:

Verwarm de oven voor op 200 graden - ik gebruik hierbij de ouderwetse 'boven-en-onder-warmte' en niet de hete-lucht stand, omdat ik denk dat het dan lekkerder wordt. Maar wat weet ik van uw oven? U weet dat waarschijnlijk zelf het best.

Ondertussen rolt u het deeg uit totdat het past in uw vorm en het een dikte heeft van een kleine centimeter. Het moet een vrij lage taart worden met een opstaand randje van een kleine 2 centimeter. 

Bak het deeg 15 à 17 minuten blind voor. Dus leg een velletje bakpapier op het deeg en leg hierop kleiparels, als u die heeft, of droge bonen.

Terwijl uw taartbodem in de oven staat pakt u uw pan met sjalotten erbij. De saus is waarschijnlijk dunner dan toen u de pan eerder achterliet. Geeft niet, dat is vocht dat uit de sjalotten is gekomen. De pan gaat dus weer even op laag vuur en u dikt de saus in tot hij lijkt op vloeibare honing of schenkstroop, zoiets.

Als de bodem uit de oven komt en u het bakpapier en de parels of bonen heeft opgeborgen, belegt u de bodem met uw sjalotten en de saus. Bedenk, het oog wil ook wat, dus pak een lepel en schik de sjalotten een beetje leuk, in rondjes bijvoorbeeld.

De taart bakt u in 15 à 17 minuten af: de saus rondom de sjalotten moet licht gaan borrelen en nog iets indikken. Maar let ook op dat de suiker niet verbrand: een enkel zwart randje is lekker, maar het grootste deel moet mooi donkerbruin zijn.

Voor het aansnijden minimaal 15 minuten laten afkoelen, een half uur is beter. Serveren met een pittige salade en een rose peperkorreltje. En/of een paar plakjes blauwe kaas: Bleu d'Auvergne natuurlijk!